rakna

See also: räkna

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrahkna/
    • Rhymes: -ahkna

Verb

rakna (weak verb, third-person singular past indicative raknaði, supine raknað)

  1. (intransitive) to become unravelled or unwound
    Skóreimarnar röknuðu.
    The shoelaces came undone.

Declension
rakna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að rakna
supine
(sagnbót)		 raknað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 raknandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég rakna við röknum present
(nútíð)		 ég rakni við röknum
þú raknar þið raknið þú raknir þið raknið
hann, hún, það raknar þeir, þær, þau rakna hann, hún, það rakni þeir, þær, þau rakni
past
(þátíð)		 ég raknaði við röknuðum past
(þátíð)		 ég raknaði við röknuðum
þú raknaðir þið röknuðuð þú raknaðir þið röknuðuð
hann, hún, það raknaði þeir, þær, þau röknuðu hann, hún, það raknaði þeir, þær, þau röknuðu
imperative
(boðháttur)		 rakna (þú) raknið (þið)
Forms with appended personal pronoun
raknaðu rakniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
raknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 raknaður röknuð raknað raknaðir raknaðar röknuð
accusative
(þolfall)		 raknaðan raknaða raknað raknaða raknaðar röknuð
dative
(þágufall)		 röknuðum raknaðri röknuðu röknuðum röknuðum röknuðum
genitive
(eignarfall)		 raknaðs raknaðrar raknaðs raknaðra raknaðra raknaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 raknaði raknaða raknaða röknuðu röknuðu röknuðu
accusative
(þolfall)		 raknaða röknuðu raknaða röknuðu röknuðu röknuðu
dative
(þágufall)		 raknaða röknuðu raknaða röknuðu röknuðu röknuðu
genitive
(eignarfall)		 raknaða röknuðu raknaða röknuðu röknuðu röknuðu

Derived terms
  • rakna við ("to come to one's senses")
  • rakna úr roti ("to regain consciousness")
  • rakna upp ("to become loose")

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

rakna

  1. inflection of rakne:
    1. simple past
    2. past participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.