pęcznieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛn.t͡ʂɲɛt͡ɕ/

Verb

pęcznieć impf (perfective spęcznieć)

  1. (intransitive) to swell, to bloat
  2. (intransitive) to bulge

Conjugation
Conjugation of budzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive budzić
present tense 1st pęcznieję pęczniejemy
2nd pęczniejesz pęczniejecie
3rd pęcznieje pęcznieją
past tense 1st pęczniałem pęczniałam pęcznieliśmy pęczniałyśmy
2nd pęczniałeś pęczniałaś pęcznieliście pęczniałyście
3rd pęczniał pęczniała pęczniało pęcznieli pęczniały
future tense 1st będę pęczniał1 będę pęczniała1 będziemy pęcznieli1 będziemy pęczniały1
2nd będziesz pęczniał1 będziesz pęczniała1 będziecie pęcznieli1 będziecie pęczniały1
3rd będzie pęczniał1 będzie pęczniała1 będzie pęczniało1 będą pęcznieli1 będą pęczniały1
conditional 1st pęczniałbym pęczniałabym pęcznielibyśmy pęczniałybyśmy
2nd pęczniałbyś pęczniałabyś pęcznielibyście pęczniałybyście
3rd pęczniałby pęczniałaby pęczniałoby pęcznieliby pęczniałyby
imperative 1st — pęczniejmy
2nd pęczniej pęczniejcie
3rd niech pęcznieje niech pęcznieją
active adjectival participle pęczniejący pęczniejąca pęczniejące pęczniejący pęczniejące
contemporary adverbial participle pęczniejąc
impersonal past pęczniano
verbal noun pęcznienie
1 or: będę budzić, będziesz budzić etc.

Synonyms
  • (to swell): puchnąć, obrzękać
  • (to bulge): wybrzuszać

Further reading
  • pęcznieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.