pynta
Faroese
Verb
pynta (third person singular past indicative pyntaði, third person plural past indicative pyntaðu, supine pyntað)
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | pynta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | pyntandi | |||
| past participle a6 | pyntaður | |||
| supine | pyntað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | pynti | pyntar | pyntar | pynta |
| past | pyntaði | pyntaði | pyntaði | pyntaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | pynta! | — | pyntið! |
Icelandic
Etymology
Alteration of earlier pynda.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰɪn̥ta/
- Rhymes: -ɪn̥ta
Conjugation
pynta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pynta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyntað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pynta | við pyntum | present (nútíð) |
ég pynti | við pyntum |
| þú pyntar | þið pyntið | þú pyntir | þið pyntið | ||
| hann, hún, það pyntar | þeir, þær, þau pynta | hann, hún, það pynti | þeir, þær, þau pynti | ||
| past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum | past (þátíð) |
ég pyntaði | við pyntuðum |
| þú pyntaðir | þið pyntuðuð | þú pyntaðir | þið pyntuðuð | ||
| hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | hann, hún, það pyntaði | þeir, þær, þau pyntuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
pynta (þú) | pyntið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyntaðu | pyntiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyntast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að pyntast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
pyntast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
pyntandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég pyntast | við pyntumst | present (nútíð) |
ég pyntist | við pyntumst |
| þú pyntast | þið pyntist | þú pyntist | þið pyntist | ||
| hann, hún, það pyntast | þeir, þær, þau pyntast | hann, hún, það pyntist | þeir, þær, þau pyntist | ||
| past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst | past (þátíð) |
ég pyntaðist | við pyntuðumst |
| þú pyntaðist | þið pyntuðust | þú pyntaðist | þið pyntuðust | ||
| hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | hann, hún, það pyntaðist | þeir, þær, þau pyntuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
pyntast (þú) | pyntist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyntastu | pyntisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyntaður | pyntuð | pyntað | pyntaðir | pyntaðar | pyntuð | |
| accusative (þolfall) |
pyntaðan | pyntaða | pyntað | pyntaða | pyntaðar | pyntuð | |
| dative (þágufall) |
pyntuðum | pyntaðri | pyntuðu | pyntuðum | pyntuðum | pyntuðum | |
| genitive (eignarfall) |
pyntaðs | pyntaðrar | pyntaðs | pyntaðra | pyntaðra | pyntaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
pyntaði | pyntaða | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| accusative (þolfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| dative (þágufall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
| genitive (eignarfall) |
pyntaða | pyntuðu | pyntaða | pyntuðu | pyntuðu | pyntuðu | |
Derived terms
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Swedish
Verb
pynta (present pyntar, preterite pyntade, supine pyntat, imperative pynta)
Conjugation
Related terms
- julpynta
- pynt
References
- pynta in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.