pudoratus

Latin

Etymology

From pudor (shamefacedness, modesty; chastity), from pudet (it shames).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pu.doːˈraː.tus/, [pʊ.doːˈraː.tʊs]

Adjective

pudōrātus (feminine pudōrāta, neuter pudōrātum); first/second declension

  1. shamefaced, bashful, modest, chaste

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pudōrātus pudōrāta pudōrātum pudōrātī pudōrātae pudōrāta
Genitive pudōrātī pudōrātae pudōrātī pudōrātōrum pudōrātārum pudōrātōrum
Dative pudōrātō pudōrātō pudōrātīs
Accusative pudōrātum pudōrātam pudōrātum pudōrātōs pudōrātās pudōrāta
Ablative pudōrātō pudōrātā pudōrātō pudōrātīs
Vocative pudōrāte pudōrāta pudōrātum pudōrātī pudōrātae pudōrāta

Synonyms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.