pudefactus

Latin

Etymology

From pudet (it shames) + faciō (do, make).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pu.deːˈfak.tus/, [pʊ.deːˈfak.tʊs]

Adjective

pudēfactus (feminine pudēfacta, neuter pudēfactum); first/second declension

  1. ashamed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pudēfactus pudēfacta pudēfactum pudēfactī pudēfactae pudēfacta
Genitive pudēfactī pudēfactae pudēfactī pudēfactōrum pudēfactārum pudēfactōrum
Dative pudēfactō pudēfactō pudēfactīs
Accusative pudēfactum pudēfactam pudēfactum pudēfactōs pudēfactās pudēfacta
Ablative pudēfactō pudēfactā pudēfactō pudēfactīs
Vocative pudēfacte pudēfacta pudēfactum pudēfactī pudēfactae pudēfacta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.