przeszkadzać

Polish

Pronunciation
  • audio(file)
  • IPA(key): /pʂɛʂˈka.d͡zat͡ɕ/

Verb

przeszkadzać impf (perfective przeszkodzić)

  1. hinder (to make a task difficult), disturb
    Wcale mi nie przeszkadzasz. — You don't disturb me at all.

Conjugation
Conjugation of przeszkadzać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive przeszkadzać
present tense 1st przeszkadzam przeszkadzamy
2nd przeszkadzasz przeszkadzacie
3rd przeszkadza przeszkadzają
past tense 1st przeszkadzałem przeszkadzałam przeszkadzaliśmy przeszkadzałyśmy
2nd przeszkadzałeś przeszkadzałaś przeszkadzaliście przeszkadzałyście
3rd przeszkadzał przeszkadzała przeszkadzało przeszkadzali przeszkadzały
future tense 1st będę przeszkadzał1 będę przeszkadzała1 będziemy przeszkadzali1 będziemy przeszkadzały1
2nd będziesz przeszkadzał1 będziesz przeszkadzała1 będziecie przeszkadzali1 będziecie przeszkadzały1
3rd będzie przeszkadzał1 będzie przeszkadzała1 będzie przeszkadzało1 będą przeszkadzali1 będą przeszkadzały1
conditional 1st przeszkadzałbym przeszkadzałabym przeszkadzalibyśmy przeszkadzałybyśmy
2nd przeszkadzałbyś przeszkadzałabyś przeszkadzalibyście przeszkadzałybyście
3rd przeszkadzałby przeszkadzałaby przeszkadzałoby przeszkadzaliby przeszkadzałyby
imperative 1st — przeszkadzajmy
2nd przeszkadzaj przeszkadzajcie
3rd niech przeszkadza niech przeszkadzają
active adjectival participle przeszkadzający przeszkadzająca przeszkadzające przeszkadzający przeszkadzające
contemporary adverbial participle przeszkadzając
impersonal past przeszkadzano
verbal noun przeszkadzanie
1 or: będę przeszkadzać, będziesz przeszkadzać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.