praetimeo

Latin

Etymology

From prae- + timeō (fear).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯ˈti.me.oː/, [prae̯ˈtɪ.me.oː]

Verb

praetimeō (present infinitive praetimēre, perfect active praetimuī); second conjugation, no passive

  1. I fear beforehand, worry.
    • c. 65 CE, Seneca the Younger, Epistulae morales ad Lucilium 16.2.7:
      Nihil est nec miserius nec stultius quam praetimere: quae ista dementia est malum suum antecedere?
      And there is nothing more wretched or foolish than premature fear: what madness is it to anticipate one’s troubles?

Inflection

   Conjugation of praetimeo (second conjugation, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praetimeō praetimēs praetimet praetimēmus praetimētis praetiment
imperfect praetimēbam praetimēbās praetimēbat praetimēbāmus praetimēbātis praetimēbant
future praetimēbō praetimēbis praetimēbit praetimēbimus praetimēbitis praetimēbunt
perfect praetimuī praetimuistī praetimuit praetimuimus praetimuistis praetimuērunt, praetimuēre
pluperfect praetimueram praetimuerās praetimuerat praetimuerāmus praetimuerātis praetimuerant
future perfect praetimuerō praetimueris praetimuerit praetimuerimus praetimueritis praetimuerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praetimeam praetimeās praetimeat praetimeāmus praetimeātis praetimeant
imperfect praetimērem praetimērēs praetimēret praetimērēmus praetimērētis praetimērent
perfect praetimuerim praetimuerīs praetimuerit praetimuerimus praetimueritis praetimuerint
pluperfect praetimuissem praetimuissēs praetimuisset praetimuissēmus praetimuissētis praetimuissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present praetimē praetimēte
future praetimētō praetimētō praetimētōte praetimentō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praetimēre praetimuisse
participles praetimēns
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praetimēre praetimendī praetimendō praetimendum

References

  • praetimeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praetimeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.