praenotus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praenōscō

Participle

praenōtus m (feminine praenōta, neuter praenōtum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praenōtus praenōta praenōtum praenōtī praenōtae praenōta
Genitive praenōtī praenōtae praenōtī praenōtōrum praenōtārum praenōtōrum
Dative praenōtō praenōtae praenōtō praenōtīs praenōtīs praenōtīs
Accusative praenōtum praenōtam praenōtum praenōtōs praenōtās praenōta
Ablative praenōtō praenōtā praenōtō praenōtīs praenōtīs praenōtīs
Vocative praenōte praenōta praenōtum praenōtī praenōtae praenōta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.