praenosco

Latin

Etymology

From prae (“before”) +‎ nōscō (“know”).

Pronunciation

Verb

praenōscō (present infinitive praenōscere, perfect active praenōvī, supine praenōtum); third conjugation

  1. I foreknow.

Conjugation
   Conjugation of praenōscō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praenōscō praenōscis praenōscit praenōscimus praenōscitis praenōscunt
imperfect praenōscēbam praenōscēbās praenōscēbat praenōscēbāmus praenōscēbātis praenōscēbant
future praenōscam praenōscēs praenōscet praenōscēmus praenōscētis praenōscent
perfect praenōvī praenōvistī praenōvit praenōvimus praenōvistis praenōvērunt, praenōvēre
pluperfect praenōveram praenōverās praenōverat praenōverāmus praenōverātis praenōverant
future perfect praenōverō praenōveris praenōverit praenōverimus praenōveritis praenōverint
passive present praenōscor praenōsceris, praenōscere praenōscitur praenōscimur praenōsciminī praenōscuntur
imperfect praenōscēbar praenōscēbāris, praenōscēbāre praenōscēbātur praenōscēbāmur praenōscēbāminī praenōscēbantur
future praenōscar praenōscēris, praenōscēre praenōscētur praenōscēmur praenōscēminī praenōscentur
perfect praenōtus + present active indicative of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active indicative of sum
future perfect praenōtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praenōscam praenōscās praenōscat praenōscāmus praenōscātis praenōscant
imperfect praenōscerem praenōscerēs praenōsceret praenōscerēmus praenōscerētis praenōscerent
perfect praenōverim praenōverīs praenōverit praenōverīmus praenōverītis praenōverint
pluperfect praenōvissem praenōvissēs praenōvisset praenōvissēmus praenōvissētis praenōvissent
passive present praenōscar praenōscāris, praenōscāre praenōscātur praenōscāmur praenōscāminī praenōscantur
imperfect praenōscerer praenōscerēris, praenōscerēre praenōscerētur praenōscerēmur praenōscerēminī praenōscerentur
perfect praenōtus + present active subjunctive of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praenōsce — — praenōscite —
future — praenōscitō praenōscitō — praenōscitōte praenōscuntō
passive present — praenōscere — — praenōsciminī —
future — praenōscitor praenōscitor — — praenōscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praenōscere praenōvisse praenōtūrus esse praenōscī praenōtus esse praenōtum īrī
participles praenōscēns — praenōtūrus — praenōtus praenōscendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praenōscendī praenōscendō praenōscendum praenōscendō praenōtum praenōtū

References
  • praenosco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praenosco in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praenosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • praenosco in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700‎, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.