praeiudicium

Latin

Alternative forms

Etymology

prae- + iūdicium; compare also praeiūdicō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯.juːˈdi.ki.um/, [prae̯.juːˈdɪ.ki.ũ]

Noun

praeiūdicium n (genitive praeiūdiciī); second declension

  1. precedent, example
  2. prejudgment

Inflection

Second declension.

Case Singular Plural
Nominative praeiūdicium praeiūdicia
Genitive praeiūdiciī
praeiūdicī1
praeiūdiciōrum
Dative praeiūdiciō praeiūdiciīs
Accusative praeiūdicium praeiūdicia
Ablative praeiūdiciō praeiūdiciīs
Vocative praeiūdicium praeiūdicia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

References

  • praeiudicium in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praeiudicium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • prejudice: opinio praeiudicata, also simply opinio (not praeiudicium = a preliminary decision)
  • praeiudicium in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.