powodzenie

Polish

Etymology

From powodzić + -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.vɔˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • (file)

Noun

powodzenie n

  1. verbal noun of powodzić
  2. good fortune, good luck

Declension

Further reading

  • powodzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.