posiać

Polish

Etymology

From po- +‎ siać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ɕat͡ɕ/

Verb

posiać pf (imperfective siać)

  1. (transitive) to sow (disperse seeds)
  2. (transitive, colloquial) to misplace

Conjugation
Conjugation of posiać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive posiać
future tense 1st posieję posiejemy
2nd posiejesz posiejecie
3rd posieje posieją
past tense 1st posiałem posiałam posialiśmy posiałyśmy
2nd posiałeś posiałaś posialiście posiałyście
3rd posiał posiała posiało posiali posiały
conditional 1st posiałbym posiałabym posialibyśmy posiałybyśmy
2nd posiałbyś posiałabyś posialibyście posiałybyście
3rd posiałby posiałaby posiałoby posialiby posiałyby
imperative 1st niech posieję posiejmy
2nd posiej posiejcie
3rd niech posieje niech posieją
passive adjectival participle posiany posiana posiane posiani posiane
anterior adverbial participle posiawszy
impersonal past posiano
verbal noun posianie

Synonyms
  • (sow): zasiać
  • (misplace): zgubić, zapodziać

Further reading
  • posiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.