poronić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈrɔ.ɲit͡ɕ/

Verb

poronić pf (imperfective ronić)

  1. to miscarry

Conjugation
Conjugation of poronić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive poronić
future tense 1st poronię poronimy
2nd poronisz poronicie
3rd poroni poronią
past tense 1st poroniłem poroniłam poroniliśmy poroniłyśmy
2nd poroniłeś poroniłaś poroniliście poroniłyście
3rd poronił poroniła poroniło poronili poroniły
conditional 1st poroniłbym poroniłabym poronilibyśmy poroniłybyśmy
2nd poroniłbyś poroniłabyś poronilibyście poroniłybyście
3rd poroniłby poroniłaby poroniłoby poroniliby poroniłyby
imperative 1st niech poronię porońmy
2nd poroń porońcie
3rd niech poroni niech poronią
passive adjectival participle poroniony poroniona poronione poronieni poronione
anterior adverbial participle poroniwszy
verbal noun poronienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.