pocieszyć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ɕɛ.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

pocieszyć pf (imperfective pocieszać)

  1. (transitive) to console

Conjugation
Conjugation of pocieszyć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive pocieszyć
future tense 1st pocieszę pocieszymy
2nd pocieszysz pocieszycie
3rd pocieszy pocieszą
past tense 1st pocieszyłem pocieszyłam pocieszyliśmy pocieszyłyśmy
2nd pocieszyłeś pocieszyłaś pocieszyliście pocieszyłyście
3rd pocieszył pocieszyła pocieszyło pocieszyli pocieszyły
conditional 1st pocieszyłbym pocieszyłabym pocieszylibyśmy pocieszyłybyśmy
2nd pocieszyłbyś pocieszyłabyś pocieszylibyście pocieszyłybyście
3rd pocieszyłby pocieszyłaby pocieszyłoby pocieszyliby pocieszyłyby
imperative 1st niech pocieszę pocieszmy
2nd pociesz pocieszcie
3rd niech pocieszy niech pocieszą
passive adjectival participle pocieszony pocieszona pocieszone pocieszeni pocieszone
anterior adverbial participle pocieszywszy
impersonal past pocieszono
verbal noun pocieszenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.