plægja
See also: plœgja
Icelandic
Etymology
From Old Norse plœgja, from Proto-Germanic *plōgijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʰlaiːja/
- Rhymes: -aiːja
Verb
plægja (weak verb, third-person singular past indicative plægði, supine plægt)
- (transitive, intransitive, governs the accusative) to plough/plow
Conjugation
plægja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að plægja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
plægt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plægjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég plægi | við plægjum | present (nútíð) |
ég plægi | við plægjum |
| þú plægir | þið plægið | þú plægir | þið plægið | ||
| hann, hún, það plægir | þeir, þær, þau plægja | hann, hún, það plægi | þeir, þær, þau plægi | ||
| past (þátíð) |
ég plægði | við plægðum | past (þátíð) |
ég plægði | við plægðum |
| þú plægðir | þið plægðuð | þú plægðir | þið plægðuð | ||
| hann, hún, það plægði | þeir, þær, þau plægðu | hann, hún, það plægði | þeir, þær, þau plægðu | ||
| imperative (boðháttur) |
plæg (þú) | plægið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| plægðu | plægiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
plægjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að plægjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
plægst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég plægist | við plægjumst | present (nútíð) |
ég plægist | við plægjumst |
| þú plægist | þið plægist | þú plægist | þið plægist | ||
| hann, hún, það plægist | þeir, þær, þau plægjast | hann, hún, það plægist | þeir, þær, þau plægist | ||
| past (þátíð) |
ég plægðist | við plægðumst | past (þátíð) |
ég plægðist | við plægðumst |
| þú plægðist | þið plægðust | þú plægðist | þið plægðust | ||
| hann, hún, það plægðist | þeir, þær, þau plægðust | hann, hún, það plægðist | þeir, þær, þau plægðust | ||
| imperative (boðháttur) |
plægst (þú) | plægist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| plægstu | plægisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
plægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
plægður | plægð | plægt | plægðir | plægðar | plægð | |
| accusative (þolfall) |
plægðan | plægða | plægt | plægða | plægðar | plægð | |
| dative (þágufall) |
plægðum | plægðri | plægðu | plægðum | plægðum | plægðum | |
| genitive (eignarfall) |
plægðs | plægðrar | plægðs | plægðra | plægðra | plægðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
plægði | plægða | plægða | plægðu | plægðu | plægðu | |
| accusative (þolfall) |
plægða | plægðu | plægða | plægðu | plægðu | plægðu | |
| dative (þágufall) |
plægða | plægðu | plægða | plægðu | plægðu | plægðu | |
| genitive (eignarfall) |
plægða | plægðu | plægða | plægðu | plægðu | plægðu | |
Synonyms
- (to plough): erja
Derived terms
- dagplægja
Related terms
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.