panik

See also: Panik and pánik

Danish

Etymology

Either from English panic or from French panique, from Latin panicus, from Ancient Greek πανικός (panikós, pertaining to Pan).

Noun

panik c (singular definite panikken, not used in plural form)

  1. panic (overpowering fright)
  • panikke
  • panikslagen
  • panisk

Verb

panik

  1. imperative of panikke

Greenlandic

Etymology

Noun

panik (plural paniit)

  1. daughter
    • 1992, "Meeqqakka", Atuagagdliutit/Grønlandsposten
      Nuliaralu siullermik ernertaarpugut, ukiut marluk qaangiummata panmissaarluta,[sic, meaning panissaarluta] sulilu ukiut marluk qaangiuteqqimmata panissaaqqilluta.
      My wife and I first had a son, two years later a daughter, and another two years after that, another daughter.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.