opprimere

Dutch

Verb

opprimere

  1. (archaic) singular present subjunctive of opprimeren

Anagrams

Italian

Verb

opprimere

  1. (transitive) to suffocate
  2. (transitive) to oppress

Conjugation
    Conjugation of opprimere
infinitive opprimere
auxiliary verb avere gerund opprimendo
present participle opprimente past participle oppresso
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present opprimo opprimi opprime opprimiamo opprimete opprimono
imperfect opprimevo opprimevi opprimeva opprimevamo opprimevate opprimevano
past historic oppressi opprimesti oppresse opprimemmo opprimeste oppressero
future opprimerò opprimerai opprimerà opprimeremo opprimerete opprimeranno
conditional io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present opprimerei opprimeresti opprimerebbe opprimeremmo opprimereste opprimerebbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present opprima opprima opprima opprimiamo opprimiate opprimano
imperfect opprimessi opprimessi opprimesse opprimessimo opprimeste opprimessero
imperative — tu Lei noi voi Loro
opprimi, non opprimere opprima opprimiamo opprimete opprimano

Latin

Verb

opprimēre

  1. second-person singular future passive indicative of opprimō

Verb

opprimere

  1. present active infinitive of opprimō
  2. second-person singular present passive imperative of opprimō
  3. second-person singular present passive indicative of opprimō
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.