opendoen

Dutch

Etymology

From open + doen.

Pronunciation

  • (file)

Verb

opendoen

  1. to open

Inflection

Inflection of opendoen (strong class non-standard, irregular, separable)
infinitive opendoen
past singular deed open
past participle opengedaan
infinitive opendoen
gerund opendoen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular doe opendeed openopendoeopendeed
2nd person sing. (jij) doet opendeed openopendoetopendeed
2nd person sing. (u) doet opendeed openopendoetopendeed
2nd person sing. (gij) doet opendeedt openopendoetopendeedt
3rd person singular doet opendeed openopendoetopendeed
plural doen opendeden openopendoenopendeden
subjunctive sing.1 doe opendede openopendoeopendede
subjunctive plur.1 doen opendeden openopendoenopendeden
imperative sing. doe open
imperative plur.1 doet open
participles opendoendopengedaan
1) Archaic.

Synonyms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.