opbouwen

Dutch

Etymology

From op +‎ bouwen.

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

opbouwen

  1. to build, to build up
  2. to increase, to phase in
    Antonym: afbouwen

Inflection
Inflection of opbouwen (weak, separable)
infinitive opbouwen
past singular bouwde op
past participle opgebouwd
infinitive opbouwen
gerund opbouwen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular bouw opbouwde opopbouwopbouwde
2nd person sing. (jij) bouwt opbouwde opopbouwtopbouwde
2nd person sing. (u) bouwt opbouwde opopbouwtopbouwde
2nd person sing. (gij) bouwt opbouwde opopbouwtopbouwde
3rd person singular bouwt opbouwde opopbouwtopbouwde
plural bouwen opbouwden opopbouwenopbouwden
subjunctive sing.1 bouwe opbouwde opopbouweopbouwde
subjunctive plur.1 bouwen opbouwden opopbouwenopbouwden
imperative sing. bouw op
imperative plur.1 bouwt op
participles opbouwendopgebouwd
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.