onvoorzichtig

Dutch

Etymology

From on- + voorzichtig

Pronunciation

  • (file)

Adjective

onvoorzichtig (comparative onvoorzichtiger, superlative onvoorzichtigst)

  1. careless

Inflection

Inflection of onvoorzichtig
uninflected onvoorzichtig
inflected onvoorzichtige
comparative onvoorzichtiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onvoorzichtigonvoorzichtigerhet onvoorzichtigst
het onvoorzichtigste
indefinite m./f. sing. onvoorzichtigeonvoorzichtigereonvoorzichtigste
n. sing. onvoorzichtigonvoorzichtigeronvoorzichtigste
plural onvoorzichtigeonvoorzichtigereonvoorzichtigste
definite onvoorzichtigeonvoorzichtigereonvoorzichtigste
partitive onvoorzichtigsonvoorzichtigers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.