ontoereikend

Dutch

Etymology

on- + toereikend.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

ontoereikend (comparative ontoereikender, superlative ontoereikendst)

  1. insufficient, inadequate, unsatisfactory
    Mijn Frans is ontoereikend om "De graaf van Monte-Cristo" te lezen.
    My French is inadequate for reading of "The Count of Monte Cristo".

Inflection

Inflection of ontoereikend
uninflected ontoereikend
inflected ontoereikende
comparative ontoereikender
positive comparative superlative
predicative/adverbial ontoereikendontoereikenderhet ontoereikendst
het ontoereikendste
indefinite m./f. sing. ontoereikendeontoereikendereontoereikendste
n. sing. ontoereikendontoereikenderontoereikendste
plural ontoereikendeontoereikendereontoereikendste
definite ontoereikendeontoereikendereontoereikendste
partitive ontoereikendsontoereikenders

Synonyms

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.