onpartijdig

Dutch

Etymology

From on- (“un-, non-”) +‎ partijdig (“partial, partisan”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔmpɑrˈtɛi̯dəx/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: on‧par‧tij‧dig

Adjective

onpartijdig (comparative onpartijdiger, superlative onpartijdigst)

  1. not being affiliated to a stakeholder, impartial, unpartisan
  2. (of persons) impartial, unbiased, treating all parties, rivals or disputants equally
    Synonym: onbevooroordeeld
  3. (of things) not tainted by partiality or prejudice
    Zijn onpartijdig oordeel beviel geen van beide kampen.
    His impartial ruling pleased neither camp.

Inflection
Inflection of onpartijdig
uninflected onpartijdig
inflected onpartijdige
comparative onpartijdiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial onpartijdigonpartijdigerhet onpartijdigst
het onpartijdigste
indefinite m./f. sing. onpartijdigeonpartijdigereonpartijdigste
n. sing. onpartijdigonpartijdigeronpartijdigste
plural onpartijdigeonpartijdigereonpartijdigste
definite onpartijdigeonpartijdigereonpartijdigste
partitive onpartijdigsonpartijdigers—

Derived terms
  • onpartijdigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.