onbegaanbaar

Dutch

Etymology

on- + begaanbaar

Pronunciation

  • (file)

Adjective

onbegaanbaar (comparative onbegaanbaarder, superlative onbegaanbaarst)

  1. impracticable, untraversable

Inflection

Inflection of onbegaanbaar
uninflected onbegaanbaar
inflected onbegaanbare
comparative onbegaanbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onbegaanbaaronbegaanbaarderhet onbegaanbaarst
het onbegaanbaarste
indefinite m./f. sing. onbegaanbareonbegaanbaardereonbegaanbaarste
n. sing. onbegaanbaaronbegaanbaarderonbegaanbaarste
plural onbegaanbareonbegaanbaardereonbegaanbaarste
definite onbegaanbareonbegaanbaardereonbegaanbaarste
partitive onbegaanbaarsonbegaanbaarders
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.