onafscheidelijk
Dutch
Etymology
From on- + afscheidelijk.
Adjective
onafscheidelijk (comparative onafscheidelijker, superlative onafscheidelijkst)
Inflection
| Inflection of onafscheidelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onafscheidelijk | |||
| inflected | onafscheidelijke | |||
| comparative | onafscheidelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onafscheidelijk | onafscheidelijker | het onafscheidelijkst het onafscheidelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onafscheidelijke | onafscheidelijkere | onafscheidelijkste |
| n. sing. | onafscheidelijk | onafscheidelijker | onafscheidelijkste | |
| plural | onafscheidelijke | onafscheidelijkere | onafscheidelijkste | |
| definite | onafscheidelijke | onafscheidelijkere | onafscheidelijkste | |
| partitive | onafscheidelijks | onafscheidelijkers | — | |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.