ominosus

Latin

Etymology

From ōmen + -osus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /oː.miˈnoː.sus/, [oː.mɪˈnoː.sʊs]

Adjective

ōminōsus (feminine ōminōsa, neuter ōminōsum); first/second declension

  1. foreboding, ominous, portentous

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ōminōsus ōminōsa ōminōsum ōminōsī ōminōsae ōminōsa
Genitive ōminōsī ōminōsae ōminōsī ōminōsōrum ōminōsārum ōminōsōrum
Dative ōminōsō ōminōsae ōminōsō ōminōsīs ōminōsīs ōminōsīs
Accusative ōminōsum ōminōsam ōminōsum ōminōsōs ōminōsās ōminōsa
Ablative ōminōsō ōminōsā ōminōsō ōminōsīs ōminōsīs ōminōsīs
Vocative ōminōse ōminōsa ōminōsum ōminōsī ōminōsae ōminōsa

Descendants

References

  • ominosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ominosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.