odejść

Polish

Etymology

od- +‎ iść

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.dɛjɕt͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

odejść pf (imperfective odchodzić)

  1. (intransitive) to leave; to go away; to walk away
    Odejdź ode mnie!
    Get away from me!
    Główny architekt zadecydował, że odejdzie z firmy.
    The chief architect decided to leave the company.
  2. (intransitive, euphemistic) to pass away; to die
    Mój ojciec odszedł rok temu.
    My father passed away a year ago.

Conjugation
Conjugation of odejść pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive odejść
future tense 1st odejdę odejdziemy
2nd odejdziesz odejdziecie
3rd odejdzie odejdą
past tense 1st odszedłem odeszłam odeszliśmy odeszłyśmy
2nd odszedłeś odeszłaś odeszliście odeszłyście
3rd odszedł odeszła odeszło odeszli odeszły
conditional 1st odszedłbym odeszłabym odeszlibyśmy odeszłybyśmy
2nd odszedłbyś odeszłabyś odeszlibyście odeszłybyście
3rd odszedłby odeszłaby odeszłoby odeszliby odeszłyby
imperative 1st niech odejdę odejdźmy
2nd odejdź odejdźcie
3rd niech odejdzie niech odejdą
anterior adverbial participle odszedłszy
verbal noun odejście

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.