odbić

Polish

Etymology

od- (“re-”) +‎ bić (“to beat”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.bʲit͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

odbić pf (imperfective odbijać)

  1. (transitive) to reflect
  2. to cut in (in dance)
  3. (transitive) to win back (a city etc.)

Conjugation
Conjugation of odbić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive odbić
future tense 1st odbiję odbijemy
2nd odbijesz odbijecie
3rd odbije odbiją
past tense 1st odbiłem odbiłam odbiliśmy odbiłyśmy
2nd odbiłeś odbiłaś odbiliście odbiłyście
3rd odbił odbiła odbiło odbili odbiły
conditional 1st odbiłbym odbiłabym odbilibyśmy odbiłybyśmy
2nd odbiłbyś odbiłabyś odbilibyście odbiłybyście
3rd odbiłby odbiłaby odbiłoby odbiliby odbiłyby
imperative 1st niech odbiję odbijmy
2nd odbij odbijcie
3rd niech odbije niech odbiją
passive adjectival participle odbity odbita odbite odbici odbite
impersonal past odbito
verbal noun odbicie

Synonyms

Derived terms
  • (reflexive verb) odbić się pf
  • (verbal noun) odbicie n

Anagrams
  • dobić

Further reading
  • odbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.