odbijać

Polish

Etymology

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈbʲi.jat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

odbijać impf (perfective odbić)

  1. (transitive) to reflect
  2. to cut in (in dance)
  3. (transitive) to win back (a city etc.)

Conjugation
Conjugation of odbijać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive odbijać
present tense 1st odbijam odbijamy
2nd odbijasz odbijacie
3rd odbija odbijają
past tense 1st odbijałem odbijałam odbijaliśmy odbijałyśmy
2nd odbijałeś odbijałaś odbijaliście odbijałyście
3rd odbijał odbijała odbijało odbijali odbijały
future tense 1st będę odbijał1 będę odbijała1 będziemy odbijali1 będziemy odbijały1
2nd będziesz odbijał1 będziesz odbijała1 będziecie odbijali1 będziecie odbijały1
3rd będzie odbijał1 będzie odbijała1 będzie odbijało1 będą odbijali1 będą odbijały1
conditional 1st odbijałbym odbijałabym odbijalibyśmy odbijałybyśmy
2nd odbijałbyś odbijałabyś odbijalibyście odbijałybyście
3rd odbijałby odbijałaby odbijałoby odbijaliby odbijałyby
imperative 1st — odbijajmy
2nd odbijaj odbijajcie
3rd niech odbija niech odbijają
active adjectival participle odbijający odbijająca odbijające odbijający odbijające
passive adjectival participle odbijany odbijana odbijane odbijani odbijane
contemporary adverbial participle odbijając
impersonal past odbijano
verbal noun odbijanie
1 or: będę odbijać, będziesz odbijać etc.

Synonyms

Derived terms
  • (reflexive) odbijać się impf
  • (noun) odbicie n

Anagrams
  • dobijać

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.