náða
See also: naða
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnauːða/
- Rhymes: -auːða
Verb
náða (weak verb, third-person singular past indicative náðaði, supine náðað)
- to pardon (grant an official pardon for a crime)
Conjugation
náða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að náða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
náðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
náðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég náða | við náðum | present (nútíð) |
ég náði | við náðum |
| þú náðar | þið náðið | þú náðir | þið náðið | ||
| hann, hún, það náðar | þeir, þær, þau náða | hann, hún, það náði | þeir, þær, þau náði | ||
| past (þátíð) |
ég náðaði | við náðuðum | past (þátíð) |
ég náðaði | við náðuðum |
| þú náðaðir | þið náðuðuð | þú náðaðir | þið náðuðuð | ||
| hann, hún, það náðaði | þeir, þær, þau náðuðu | hann, hún, það náðaði | þeir, þær, þau náðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
náða (þú) | náðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| náðaðu | náðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
náðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að náðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
náðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
náðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég náðast | við náðumst | present (nútíð) |
ég náðist | við náðumst |
| þú náðast | þið náðist | þú náðist | þið náðist | ||
| hann, hún, það náðast | þeir, þær, þau náðast | hann, hún, það náðist | þeir, þær, þau náðist | ||
| past (þátíð) |
ég náðaðist | við náðuðumst | past (þátíð) |
ég náðaðist | við náðuðumst |
| þú náðaðist | þið náðuðust | þú náðaðist | þið náðuðust | ||
| hann, hún, það náðaðist | þeir, þær, þau náðuðust | hann, hún, það náðaðist | þeir, þær, þau náðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
náðast (þú) | náðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| náðastu | náðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
náðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
náðaður | náðuð | náðað | náðaðir | náðaðar | náðuð | |
| accusative (þolfall) |
náðaðan | náðaða | náðað | náðaða | náðaðar | náðuð | |
| dative (þágufall) |
náðuðum | náðaðri | náðuðu | náðuðum | náðuðum | náðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
náðaðs | náðaðrar | náðaðs | náðaðra | náðaðra | náðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
náðaði | náðaða | náðaða | náðuðu | náðuðu | náðuðu | |
| accusative (þolfall) |
náðaða | náðuðu | náðaða | náðuðu | náðuðu | náðuðu | |
| dative (þágufall) |
náðaða | náðuðu | náðaða | náðuðu | náðuðu | náðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
náðaða | náðuðu | náðaða | náðuðu | náðuðu | náðuðu | |
Derived terms
- náðun
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.