nieszczęście

Polish

Etymology

From nie- + szczęście.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛʂˈt͡ʂɛ̃ɕ.t͡ɕɛ/
  • (file)

Noun

nieszczęście n

  1. calamity
  2. affliction, misfortune

Declension

  • (verbs) unieszczęśliwiać, unieszczęśliwić
  • (nouns) nieszczęśliwiec, nieszczęśnik, nieszczęśnica, nieszczęsność, nieszczęśliwość
  • (adjectives) nieszczęśliwy, nieszczęsny
  • (adverbs) nieszczęśliwie, nieszczęśnie

Further reading

  • nieszczęście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.