nauticus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ναυτικός (nautikós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈnau̯.ti.kus/, [ˈnau̯.tɪ.kʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nauticus | nautica | nauticum | nauticī | nauticae | nautica | |
Genitive | nauticī | nauticae | nauticī | nauticōrum | nauticārum | nauticōrum | |
Dative | nauticō | nauticae | nauticō | nauticīs | nauticīs | nauticīs | |
Accusative | nauticum | nauticam | nauticum | nauticōs | nauticās | nautica | |
Ablative | nauticō | nauticā | nauticō | nauticīs | nauticīs | nauticīs | |
Vocative | nautice | nautica | nauticum | nauticī | nauticae | nautica |
Descendants
References
- nauticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nauticus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- nauticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.