mącić

See also: macic

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mǫtiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɔɲ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

mącić impf (perfective zmącić)

  1. (transitive) to stir
  2. (intransitive) to disturb
  3. (transitive) to ruffle, muddy

Conjugation
Conjugation of mącić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive mącić
present tense 1st mącę mącimy
2nd mącisz mącicie
3rd mąci mącą
past tense 1st mąciłem mąciłam mąciliśmy mąciłyśmy
2nd mąciłeś mąciłaś mąciliście mąciłyście
3rd mącił mąciła mąciło mącili mąciły
future tense 1st będę mącił1 będę mąciła1 będziemy mącili1 będziemy mąciły1
2nd będziesz mącił1 będziesz mąciła1 będziecie mącili1 będziecie mąciły1
3rd będzie mącił1 będzie mąciła1 będzie mąciło1 będą mącili1 będą mąciły1
conditional 1st mąciłbym mąciłabym mącilibyśmy mąciłybyśmy
2nd mąciłbyś mąciłabyś mącilibyście mąciłybyście
3rd mąciłby mąciłaby mąciłoby mąciliby mąciłyby
imperative 1st — mąćmy
2nd mąć mąćcie
3rd niech mąci niech mącą
active adjectival participle mącący mącąca mącące mącący mącące
passive adjectival participle mącony mącona mącone mąceni mącone
contemporary adverbial participle mącąc
impersonal past mącono
verbal noun mącenie
1 or: będę mącić, będziesz mącić etc.

Synonyms

Further reading
  • mącić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.