morzyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *moriti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɔ.ʐɨt͡ɕ/

Verb

morzyć impf (perfective umorzyć)

  1. (transitive, obsolete) to kill slowly in a cruel way

Conjugation
Conjugation of morzyć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive morzyć
present tense 1st morzę morzymy
2nd morzysz morzycie
3rd morzy morzą
past tense 1st morzyłem morzyłam morzyliśmy morzyłyśmy
2nd morzyłeś morzyłaś morzyliście morzyłyście
3rd morzył morzyła morzyło morzyli morzyły
future tense 1st będę morzył1 będę morzyła1 będziemy morzyli1 będziemy morzyły1
2nd będziesz morzył1 będziesz morzyła1 będziecie morzyli1 będziecie morzyły1
3rd będzie morzył1 będzie morzyła1 będzie morzyło1 będą morzyli1 będą morzyły1
conditional 1st morzyłbym morzyłabym morzylibyśmy morzyłybyśmy
2nd morzyłbyś morzyłabyś morzylibyście morzyłybyście
3rd morzyłby morzyłaby morzyłoby morzyliby morzyłyby
imperative 1st — mórzmy
2nd mórz mórzcie
3rd niech morzy niech morzą
active adjectival participle morzący morząca morzące morzący morzące
passive adjectival participle morzony morzona morzone morzeni morzone
contemporary adverbial participle morząc
impersonal past morzono
verbal noun morzenie
1 or: będę morzyć, będziesz morzyć etc.

Further reading
  • morzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.