mięta

See also: miętą, mieta, mietâ, and mietā

Polish
mięta nadwodna

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmʲɛn.ta/

Etymology 1

From Proto-Slavic *męta.

Noun

mięta f

  1. mint (any plant of the genus Mentha)
Declension
declension of mięta
singular plural
nominative mięta mięty
genitive mięty mięt
dative mięcie miętom
accusative miętę mięty
instrumental miętą miętami
locative mięcie miętach
vocative mięto mięty
Derived terms

Etymology 2

From miąć.

Participle

mięta

  1. inflection of mięty:
    1. feminine nominative singular
    2. feminine vocative singular

Further reading
  • mięta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.