ministrans

Latin

Etymology

Present active participle of ministrō (attend, manage)

Participle

ministrāns m, f, n (genitive ministrantis); third declension

  1. attending; waiting upon, especially at table
  2. managing, governing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ministrāns ministrantēs ministrantia
Genitive ministrantis ministrantium
Dative ministrantī ministrantibus
Accusative ministrantem ministrāns ministrantēs, ministrantīs ministrantia
Ablative ministrante, ministrantī1 ministrantibus
Vocative ministrāns ministrantēs ministrantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.