miecznik
Polish
![](../I/m/Bundesarchiv_Bild_102-13406%2C_Los_Angeles%2C_Schwertfisch.jpg)
miecznik
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmʲɛt͡ʂ.ɲik/
Audio (file)
Declension
declension of miecznik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miecznik | mieczniki |
genitive | miecznika | mieczników |
dative | miecznikowi | miecznikom |
accusative | miecznika | mieczniki |
instrumental | miecznikiem | miecznikami |
locative | mieczniku | miecznikach |
vocative | mieczniku | mieczniki |
Noun
miecznik m pers
- (historical) An official in the royal court who was responsible for the arsenal of the king and for carrying his sword.
- (historical) bladesmith, swordsmith
- (historical) armorer (person who made personal armor)
- Synonym: płatnerz
Declension
declension of miecznik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | miecznik | miecznikowie / miecznicy |
genitive | miecznika | mieczników |
dative | miecznikowi | miecznikom |
accusative | miecznika | mieczników |
instrumental | miecznikiem | miecznikami |
locative | mieczniku | miecznikach |
vocative | mieczniku | miecznikowie / miecznicy |
Further reading
- miecznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.