meiða
Icelandic
Etymology
From Old Norse meiða, from Proto-Germanic *maidijaną or *maiþijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmeiːða/
- Rhymes: -eiːða
Conjugation
meiða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að meiða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
meitt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
meiðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég meiði | við meiðum | present (nútíð) |
ég meiði | við meiðum |
| þú meiðir | þið meiðið | þú meiðir | þið meiðið | ||
| hann, hún, það meiðir | þeir, þær, þau meiða | hann, hún, það meiði | þeir, þær, þau meiði | ||
| past (þátíð) |
ég meiddi | við meiddum | past (þátíð) |
ég meiddi | við meiddum |
| þú meiddir | þið meidduð | þú meiddir | þið meidduð | ||
| hann, hún, það meiddi | þeir, þær, þau meiddu | hann, hún, það meiddi | þeir, þær, þau meiddu | ||
| imperative (boðháttur) |
meið (þú) | meiðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| meiddu | meiðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
meiðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að meiðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
meiðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
meiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég meiðist | við meiðumst | present (nútíð) |
ég meiðist | við meiðumst |
| þú meiðist | þið meiðist | þú meiðist | þið meiðist | ||
| hann, hún, það meiðist | þeir, þær, þau meiðast | hann, hún, það meiðist | þeir, þær, þau meiðist | ||
| past (þátíð) |
ég meiddist | við meiddumst | past (þátíð) |
ég meiddist | við meiddumst |
| þú meiddist | þið meiddust | þú meiddist | þið meiddust | ||
| hann, hún, það meiddist | þeir, þær, þau meiddust | hann, hún, það meiddist | þeir, þær, þau meiddust | ||
| imperative (boðháttur) |
meiðst (þú) | meiðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| meiðstu | meiðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
meiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
meiddur | meidd | meitt | meiddir | meiddar | meidd | |
| accusative (þolfall) |
meiddan | meidda | meitt | meidda | meiddar | meidd | |
| dative (þágufall) |
meiddum | meiddri | meiddu | meiddum | meiddum | meiddum | |
| genitive (eignarfall) |
meidds | meiddrar | meidds | meiddra | meiddra | meiddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
meiddi | meidda | meidda | meiddu | meiddu | meiddu | |
| accusative (þolfall) |
meidda | meiddu | meidda | meiddu | meiddu | meiddu | |
| dative (þágufall) |
meidda | meiddu | meidda | meiddu | meiddu | meiddu | |
| genitive (eignarfall) |
meidda | meiddu | meidda | meiddu | meiddu | meiddu | |
Derived terms
See also
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.