meedoen

Dutch

Etymology

mee + doen

Pronunciation

  • (file)

Verb

meedoen

  1. to take part, participate

Inflection

Inflection of meedoen (strong class non-standard, irregular, separable)
infinitive meedoen
past singular deed mee
past participle meegedaan
infinitive meedoen
gerund meedoen n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular doe meedeed meemeedoemeedeed
2nd person sing. (jij) doet meedeed meemeedoetmeedeed
2nd person sing. (u) doet meedeed meemeedoetmeedeed
2nd person sing. (gij) doet meedeedt meemeedoetmeedeedt
3rd person singular doet meedeed meemeedoetmeedeed
plural doen meededen meemeedoenmeededen
subjunctive sing.1 doe meedede meemeedoemeedede
subjunctive plur.1 doen meededen meemeedoenmeededen
imperative sing. doe mee
imperative plur.1 doet mee
participles meedoendmeegedaan
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.