medicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of medicō

Participle

medicātūrus m (feminine medicātūra, neuter medicātūrum); first/second declension

  1. about to heal

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative medicātūrus medicātūra medicātūrum medicātūrī medicātūrae medicātūra
Genitive medicātūrī medicātūrae medicātūrī medicātūrōrum medicātūrārum medicātūrōrum
Dative medicātūrō medicātūrae medicātūrō medicātūrīs medicātūrīs medicātūrīs
Accusative medicātūrum medicātūram medicātūrum medicātūrōs medicātūrās medicātūra
Ablative medicātūrō medicātūrā medicātūrō medicātūrīs medicātūrīs medicātūrīs
Vocative medicātūre medicātūra medicātūrum medicātūrī medicātūrae medicātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.