magnesium

See also: Magnesium and magnésium

English

Chemical element
Mg Previous: sodium (Na)
Next: aluminium (Al)

Etymology

From New Latin magnēsium, from Magnēsia (region in Thessaly) + -ium.

Pronunciation

  • (UK) enPR: măgnē'zēəm, IPA(key): /ˌmæɡˈniːzi.əm/
  • (US) enPR: măgnē'zēəm, IPA(key): /ˌmæɡˈnizi.əm/; enPR: măgnē'zhəm, IPA(key): /ˌmæɡˈniʒəm/
  • (file)
  • Rhymes: -iːziəm, -iʒəm
  • Hyphenation: mag‧ne‧si‧um

Noun

magnesium (uncountable)

  1. A light, flammable, silvery metal, and a chemical element (symbol Mg) with an atomic number of 12.
    • 1999, Chapter 1 "Barrens" Cryptonomicon by Neal Stephenson
      The building looked only like a wall glowing in the firelight, but sometimes a barrage of magnesium blue light made its windowframes jump out of the darkness.

Derived terms

Translations

See also

Anagrams


Afrikaans

Chemical element
Mg Previous: natrium (Na)
Next: aluminium (Al)

Noun

magnesium (uncountable)

  1. magnesium

Danish

Pronunciation

  • IPA(key): /maɡˈne.sium/, [maʊ̯ˈneˀɕɔm]

Noun

magnesium n (singular definite magnesiummet, not used in plural form)

  1. (chemistry) magnesium

Dutch

Chemical element
Mg Previous: natrium (Na)
Next: aluminium (Al)

Pronunciation

  • (file)

Noun

magnesium n (uncountable)

  1. magnesium

Finnish

Noun

magnesium

  1. magnesium

Declension

Inflection of magnesium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative magnesium
genitive magnesiumin
partitive magnesiumia
illative magnesiumiin
singular plural
nominative magnesium
accusative nom. magnesium
gen. magnesiumin
genitive magnesiumin
partitive magnesiumia
inessive magnesiumissa
elative magnesiumista
illative magnesiumiin
adessive magnesiumilla
ablative magnesiumilta
allative magnesiumille
essive magnesiumina
translative magnesiumiksi
instructive
abessive magnesiumitta
comitative

Interlingua

Noun

magnesium (uncountable)

  1. magnesium

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /maɡˈneː.si.um/, [maŋˈneː.si.ũ]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /maˈɲe.si.um/, [maɲˈɲeː.si.um]
  • (file)
  • (file)

Etymology 1

Form of magnēsius.

Adjective

magnēsium

  1. nominative neuter singular of magnēsius
  2. accusative masculine singular of magnēsius
  3. accusative neuter singular of magnēsius
  4. vocative neuter singular of magnēsius

Etymology 2

Substantivization of the neuter form of magnēsius (of or pertaining to the region of Magnesia).

Noun

magnēsium n (genitive magnēsiī); second declension

  1. (New Latin) magnesium (chemical element 12)
    • 1782, D. Laurentius & Gulielmo Huntero, "Nova experimenta Chemica quae ad penitiorem Acidi e Pinguedine eruti cognitionem valere videntur", Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Part I, page 28
      Magnesium nitratum nullum converſionem expertum eſt a noſtri acidi admixtione.

Inflection

Second declension.

Case Singular Plural
Nominative magnēsium magnēsia
Genitive magnēsiī magnēsiōrum
Dative magnēsiō magnēsiīs
Accusative magnēsium magnēsia
Ablative magnēsiō magnēsiīs
Vocative magnēsium magnēsia

Descendants


Limburgish

Pronunciation

  • IPA(key): [mɑ˧ˈɲeː˨ʒɔ˧m]

Noun

magnesium n

  1. (uncountable) magnesium
  2. A part of magnesium

Inflection


Malay

Chemical element
Mg Previous: natrium (Na)
Next: aluminium (Al)

Alternative forms

Etymology

From English magnesium, from New Latin magnēsium.

Pronunciation

  • IPA(key): /maknesiom/
  • Rhymes: -iom, -jom, -om

Noun

magnesium (Jawi spelling مݢنيسيوم)

  1. magnesium (chemical element)

Northern Sami

Pronunciation

Etymology

Borrowed from Norwegian magnesium.

Noun

magnēsium

  1. magnesium

Inflection

Odd, no gradation
Nominative magnēsium
Genitive magnēsiuma
Singular Plural
Nominative magnēsium magnēsiumat
Accusative magnēsiuma magnēsiumiid
Genitive magnēsiuma magnēsiumiid
Illative magnēsiumii magnēsiumiidda
Locative magnēsiumis magnēsiumiin
Comitative magnēsiumiin magnēsiumiiguin
Essive magnēsiumin
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person magnēsiuman magnēsiumeamẹ magnēsiumeamẹt
2nd person magnēsiumat magnēsiumeattẹ magnēsiumeattẹt
3rd person magnēsiumis magnēsiumeaskkạ magnēsiumeasẹt

Further reading


Norwegian Bokmål

Etymology

From magnesia + -ium

Noun

magnesium m or n (definite singular magnesiumen or magnesiumet, uncountable)

  1. magnesium, chemical element, symbol Mg

References


Norwegian Nynorsk

Etymology

From magnesia + -ium

Noun

magnesium m or n (definite singular magnesiumen or magnesiumet, uncountable)

  1. magnesium, chemical element, symbol Mg

References


Swedish

Pronunciation

  • IPA(key): /maŋˈneːsɪɵm/

Noun

magnesium n (uncountable)

  1. magnesium

Declension

Declension of magnesium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative magnesium magnesiumet
Genitive magnesiums magnesiumets
Declension of magnesium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative magnesium magnesiet
Genitive magnesiums magnesiets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.