léig

See also: leig

Irish

léig (present analytic léigeann, future analytic léigfidh, verbal noun léigean, past participle léigthe)

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	léigim	léigeann tú; léigir^†	léigeann sé, sí	léigimid	léigeann sibh	léigeann siad; léigid^†	a léigeann; a léigeas	léigtear
	past	léig mé; léigeas	léig tú; léigis	léig sé, sí	léigeamar; léig muid	léig sibh; léigeabhair	léig siad; léigeadar	a léig / ar léig*	léigeadh
	past habitual	léiginn	léigteá	léigeadh sé, sí	léigimis; léigeadh muid	léigeadh sibh	léigidís; léigeadh siad	a léigeadh / a léigeadh*	léigtí
	future	léigfidh mé; léigfead	léigfidh tú; léigfir^†	léigfidh sé, sí	léigfimid; léigfidh muid	léigfidh sibh	léigfidh siad; léigfid^†	a léigfidh; a léigfeas	léigfear
conditional		léigfinn	léigfeá	léigfeadh sé, sí	léigfimis; léigfeadh muid	léigfeadh sibh	léigfidís; léigfeadh siad	a léigfeadh / a léigfeadh*	léigfí
subjunctive	present	go léige mé; go léigead^†	go léige tú; go léigir^†	go léige sé, sí	go léigimid; go léige muid	go léige sibh	go léige siad; go léigid^†	—	go léigtear
subjunctive	past	dá léiginn	dá léigteá	dá léigeadh sé, sí	dá léigimis; dá léigeadh muid	dá léigeadh sibh	dá léigidís; dá léigeadh siad	—	dá léigtí
imperative		léigim	léig	léigeadh sé, sí	léigimis	léigigí; léigidh^†	léigidís	—	léigtear
verbal noun		léigean
past participle		léigthe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.