lykja

Icelandic

Etymology

From Old Norse lykja.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlɪːca/
    Rhymes: -ɪːca

Verb

lykja (weak verb, third-person singular past indicative lukti, supine lukið)

  1. to shut, to close

Conjugation
lykja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lykja
supine
(sagnbót)		 lukið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lykjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lyk við lykjum present
(nútíð)		 ég lykji við lykjum
þú lykur þið lykjið þú lykjir þið lykjið
hann, hún, það lykur þeir, þær, þau lykja hann, hún, það lykji þeir, þær, þau lykji
past
(þátíð)		 ég lukti við luktum past
(þátíð)		 ég lykti við lyktum
þú luktir þið luktuð þú lyktir þið lyktuð
hann, hún, það lukti þeir, þær, þau luktu hann, hún, það lykti þeir, þær, þau lyktu
imperative
(boðháttur)		 lyk (þú) lykjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
lyktu lykjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lykjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lykjast
supine
(sagnbót)		 lukist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lykjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lykst við lykjumst present
(nútíð)		 ég lykjist við lykjumst
þú lykst þið lykjist þú lykjist þið lykjist
hann, hún, það lykst þeir, þær, þau lykjast hann, hún, það lykjist þeir, þær, þau lykjist
past
(þátíð)		 ég luktist við luktumst past
(þátíð)		 ég lyktist við lyktumst
þú luktist þið luktust þú lyktist þið lyktust
hann, hún, það luktist þeir, þær, þau luktust hann, hún, það lyktist þeir, þær, þau lyktust
imperative
(boðháttur)		 lykst (þú) lykist (þið)
Forms with appended personal pronoun
lykstu lykisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lukinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lukinn lukin lukið luktir luktar lukin
accusative
(þolfall)		 lukinn lukta lukið lukta luktar lukin
dative
(þágufall)		 luktum lukinni luktu luktum luktum luktum
genitive
(eignarfall)		 lukins lukinnar lukins lukinna lukinna lukinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lukti lukta lukta luktu luktu luktu
accusative
(þolfall)		 lukta luktu lukta luktu luktu luktu
dative
(þágufall)		 lukta luktu lukta luktu luktu luktu
genitive
(eignarfall)		 lukta luktu lukta luktu luktu luktu

Synonyms

Noun

lykja f (genitive singular lykju, nominative plural lykjur)

  1. ampoule

Declension
declension of lykja
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lykja lykjan lykjur lykjurnar
accusative lykju lykjuna lykjur lykjurnar
dative lykju lykjunni lykjum lykjunum
genitive lykju lykjunnar lykja lykjanna

Synonyms
  • ampúla
  • lyfjabiða

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *lukją (“to close, shut”) (see the related *lūkaną), from Proto-Indo-European *lewg- (“to bend, fold, turn”). Doublet of lúka.

Verb

lykja

  1. to shut, to close
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.