luuta

Estonian

Noun

luuta

  1. abessive singular of luu

Finnish

Pronunciation

  • Hyphenation: luu‧ta
  • Rhymes: -uːtɑ
  • IPA(key): [ˈluːt̪ɑ]

Etymology 1

From Proto-Finnic *luuta, from a Baltic language, compare Latvian slota and Lithuanian šlúota. Akin to Ludian luud and Veps lud

Noun

luuta

  1. broom
    Noidat käyttävät luutia lentämiseen.
    Witches use brooms to fly.
Declension
Inflection of luuta (Kotus type 10/koira, t-d gradation)
nominative luuta luudat
genitive luudan luutien
partitive luutaa luutia
illative luutaan luutiin
singular plural
nominative luuta luudat
accusative nom. luuta luudat
gen. luudan
genitive luudan luutien
luutainrare
partitive luutaa luutia
inessive luudassa luudissa
elative luudasta luudista
illative luutaan luutiin
adessive luudalla luudilla
ablative luudalta luudilta
allative luudalle luudille
essive luutana luutina
translative luudaksi luudiksi
instructive luudin
abessive luudatta luuditta
comitative luutineen

Etymology 2

Noun

luuta

  1. Partitive singular form of luu.

Anagrams


Ingrian

Noun

luuta

  1. broom
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.