liðsinna

Icelandic

Etymology

From lið (“people; army”) +‎ sinna (“to care for, to attend to”).

Verb

liðsinna (weak verb, third-person singular past indicative liðsinnti, supine liðsinnt)

  1. (transitive, governs the dative) to assist, to aid

Conjugation
liðsinna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að liðsinna
supine
(sagnbót)		 liðsinnt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 liðsinnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég liðsinni við liðsinnum present
(nútíð)		 ég liðsinni við liðsinnum
þú liðsinnir þið liðsinnið þú liðsinnir þið liðsinnið
hann, hún, það liðsinnir þeir, þær, þau liðsinna hann, hún, það liðsinni þeir, þær, þau liðsinni
past
(þátíð)		 ég liðsinnti við liðsinntum past
(þátíð)		 ég liðsinnti við liðsinntum
þú liðsinntir þið liðsinntuð þú liðsinntir þið liðsinntuð
hann, hún, það liðsinnti þeir, þær, þau liðsinntu hann, hún, það liðsinnti þeir, þær, þau liðsinntu
imperative
(boðháttur)		 liðsinn (þú) liðsinnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
liðsinntu liðsinniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
  • liðsinni
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.