liuotin

Finnish

(index li)

Etymology

From the verb liuottaa + -in.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈliuɔtin]
  • Hyphenation: liu‧o‧tin

Noun

liuotin

  1. A solvent.

Declension

Inflection of liuotin (Kotus type 33/kytkin, tt-t gradation)
nominative liuotin liuottimet
genitive liuottimen liuottimien
liuotinten
partitive liuotinta liuottimia
illative liuottimeen liuottimiin
singular plural
nominative liuotin liuottimet
accusative nom. liuotin liuottimet
gen. liuottimen
genitive liuottimen liuottimien
liuotinten
partitive liuotinta liuottimia
inessive liuottimessa liuottimissa
elative liuottimesta liuottimista
illative liuottimeen liuottimiin
adessive liuottimella liuottimilla
ablative liuottimelta liuottimilta
allative liuottimelle liuottimille
essive liuottimena liuottimina
translative liuottimeksi liuottimiksi
instructive liuottimin
abessive liuottimetta liuottimitta
comitative liuottimineen

Verb

liuotin

  1. First-person singular indicative past form of liuottaa.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.