limo

See also: Limo, limó, limò, and līmõ

English

Etymology

Clipping of limousine.

Pronunciation

  • (UK) IPA(key): /ˈlɪ.məʊ/
  • (US) IPA(key): /ˈlɪ.moʊ/
  • Rhymes: -ɪməʊ

Noun

limo (plural limos)

  1. (slang) Clipping of limousine.
    • 2015, “King Kunta”, in To Pimp a Butterfly, performed by Kendrick Lamar:
      Limo tinted with the gold plates / Straight from the bottom, this the belly of the beast / From a peasant to a prince to a motherfuckin' king

Translations

Anagrams


Afrikaans

Noun

limo (plural limo's)

  1. Clipping of limousine.

Central Huasteca Nahuatl

Pronunciation

Noun

limo

  1. lemon.

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈli.moː/
  • Hyphenation: li‧mo

Etymology 1

Noun

limo f (plural limo's)

  1. (informal) Clipping of limousine.

Etymology 2

Noun

limo f (plural limo's)

  1. (Netherlands, informal) Clipping of limonade.

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlimo/
  • Hyphenation: li‧mo
  • Rhymes: -imo
  • (file)

Noun

limo (accusative singular limon, plural limoj, accusative plural limojn)

  1. limit, boundary
    • 1997, Gerrit Berveling, transl., La Sankta Biblio, Germana Esperanto-Asocio, I Makabeoj 1:3:
      Li penetris ĝis la ekstremaj limoj de la tero kaj kaptis predon de multaj nacioj.
      And went through to the ends of the earth, and took spoils of many nations, []
  2. border (of a country)

Finnish

Noun

limo

  1. Synonym of juhannuskoivu.

Declension

Inflection of limo (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative limo limot
genitive limon limojen
partitive limoa limoja
illative limoon limoihin
singular plural
nominative limo limot
accusative nom. limo limot
gen. limon
genitive limon limojen
partitive limoa limoja
inessive limossa limoissa
elative limosta limoista
illative limoon limoihin
adessive limolla limoilla
ablative limolta limoilta
allative limolle limoille
essive limona limoina
translative limoksi limoiksi
instructive limoin
abessive limotta limoitta
comitative limoineen

Anagrams


Galician

Verb

limo

  1. first-person singular present indicative of limar

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈli.mo/, [ˈl̺iːmo]
  • Rhymes: -imo
  • Stress: lìmo
  • Hyphenation: li‧mo

Etymology 1

From Latin līmus (mud”, “slime), from Proto-Indo-European *(s)ley- (slime, slimy, sticky, slippery).

Noun

limo m (plural limi)

  1. mud, slime
  2. silt

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Verb

limo

  1. first-person singular present indicative of limare

Anagrams


Latin

Pronunciation

Etymology 1

From līma (a file, rasp).

Verb

līmō (present infinitive līmāre, perfect active līmāvī, supine līmātum); first conjugation

  1. I sharpen.
  2. I file, file off.
  3. I polish, finish.
  4. (figuratively) I investigate accurately.
Inflection
   Conjugation of limo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present līmō līmās līmat līmāmus līmātis līmant
imperfect līmābam līmābās līmābat līmābāmus līmābātis līmābant
future līmābō līmābis līmābit līmābimus līmābitis līmābunt
perfect līmāvī līmāvistī līmāvit līmāvimus līmāvistis līmāvērunt, līmāvēre
pluperfect līmāveram līmāverās līmāverat līmāverāmus līmāverātis līmāverant
future perfect līmāverō līmāveris līmāverit līmāverimus līmāveritis līmāverint
passive present līmor līmāris, līmāre līmātur līmāmur līmāminī līmantur
imperfect līmābar līmābāris, līmābāre līmābātur līmābāmur līmābāminī līmābantur
future līmābor līmāberis, līmābere līmābitur līmābimur līmābiminī līmābuntur
perfect līmātus + present active indicative of sum
pluperfect līmātus + imperfect active indicative of sum
future perfect līmātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present līmem līmēs līmet līmēmus līmētis līment
imperfect līmārem līmārēs līmāret līmārēmus līmārētis līmārent
perfect līmāverim līmāverīs līmāverit līmāverimus līmāveritis līmāverint
pluperfect līmāvissem līmāvissēs līmāvisset līmāvissēmus līmāvissētis līmāvissent
passive present līmer līmēris, līmēre līmētur līmēmur līmēminī līmentur
imperfect līmārer līmārēris, līmārēre līmārētur līmārēmur līmārēminī līmārentur
perfect līmātus + present active subjunctive of sum
pluperfect līmātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present līmā līmāte
future līmātō līmātō līmātōte līmantō
passive present līmāre līmāminī
future līmātor līmātor līmantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives līmāre līmāvisse līmātūrus esse līmārī līmātus esse līmātum īrī
participles līmāns līmātūrus līmātus līmandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
līmāre līmandī līmandō līmandum līmātum līmātū
Derived terms
Descendants

Etymology 2

From līmus (mud, slime).

Verb

līmō (present infinitive līmāre, perfect active līmāvī, supine līmātum); first conjugation

  1. I besmirch.
  2. I bespatter with mud.
Inflection
   Conjugation of limo (first conjugation, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present līmō līmās līmat līmāmus līmātis līmant
imperfect līmābam līmābās līmābat līmābāmus līmābātis līmābant
future līmābō līmābis līmābit līmābimus līmābitis līmābunt
perfect līmāvī līmāvistī līmāvit līmāvimus līmāvistis līmāvērunt, līmāvēre
pluperfect līmāveram līmāverās līmāverat līmāverāmus līmāverātis līmāverant
future perfect līmāverō līmāveris līmāverit līmāverimus līmāveritis līmāverint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present līmem līmēs līmet līmēmus līmētis līment
imperfect līmārem līmārēs līmāret līmārēmus līmārētis līmārent
perfect līmāverim līmāverīs līmāverit līmāverimus līmāveritis līmāverint
pluperfect līmāvissem līmāvissēs līmāvisset līmāvissēmus līmāvissētis līmāvissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present līmā līmāte
future līmātō līmātō līmātōte līmantō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives līmāre līmāvisse līmātūrus esse
participles līmāns līmātūrus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
līmāre līmandī līmandō līmandum līmātum līmātū
Descendants

References

  • limo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • limo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • limo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • limo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to polish, finish a work with the greatest care: perpolire, limare diligenter librum, opus

Minangkabau

Minangkabau cardinal numbers
 <  4 5 6  > 
    Cardinal : limo
    Ordinal : kalimo

Etymology

From Proto-Malayic *lima(ʔ), from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral

limo

  1. five

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlʲi.mɔ/
  • (file)

Noun

limo n

  1. (colloquial) black eye

Declension


Portuguese

Verb

limo

  1. first-person singular (eu) present indicative of limar

Spanish

Etymology

From Latin limus, from Proto-Indo-European *(s)ley- (slime, slimy, sticky, slippery).

Noun

limo m (plural limos)

  1. mud, slime, silt

Synonyms

Verb

limo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of limar.

Tiruray

Etymology

From Proto-Philippine *lima, from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral

limo

  1. five

West Coast Bajau

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral

limo

  1. five
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.