licentiatus

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /li.ken.tiˈaː.tus/, [lɪ.kɛn.tɪˈaː.tʊs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /li.t͡ʃen.t͡siˈa.tus/, [li.t͡ʃen.t͡siˈaː.tus]

Etymology 1

From licentiō (grant leave) + -tus (action noun suffix).

Noun

licentiātus m (genitive licentiātūs); fourth declension

  1. freedom, license
Declension

Fourth declension.

Case Singular Plural
Nominative licentiātus licentiātūs
Genitive licentiātūs licentiātuum
Dative licentiātuī licentiātibus
Accusative licentiātum licentiātūs
Ablative licentiātū licentiātibus
Vocative licentiātus licentiātūs
Descendants

Etymology 2

Participle

licentiātus m (feminine licentiāta, neuter licentiātum); first/second declension

  1. (Medieval Latin) licensed
Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative licentiātus licentiāta licentiātum licentiātī licentiātae licentiāta
Genitive licentiātī licentiātae licentiātī licentiātōrum licentiātārum licentiātōrum
Dative licentiātō licentiātae licentiātō licentiātīs licentiātīs licentiātīs
Accusative licentiātum licentiātam licentiātum licentiātōs licentiātās licentiāta
Ablative licentiātō licentiātā licentiātō licentiātīs licentiātīs licentiātīs
Vocative licentiāte licentiāta licentiātum licentiātī licentiātae licentiāta
Derived terms
  • licentiātīvus

References

  • licentiatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • licentiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Niermeyer, Jan Frederik (1976), “licentiatus”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.