leźć

See also: lězć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *lězti.

Pronunciation
  • IPA(key): /lɛɕt͡ɕ/

Verb

leźć impf (determinate, perfective poleźć, indeterminate łazić)

  1. (derogatory) to go, to walk
    Gdzie leziesz? Tam nie wolno!
    Where the hell are you going? You can't go there!

Conjugation
Conjugation of leźć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive leźć
present tense 1st lezę leziemy
2nd leziesz leziecie
3rd lezie lezą
past tense 1st lazłem lazłam leźliśmy lazłyśmy
2nd lazłeś lazłaś leźliście lazłyście
3rd lazł lazła lazło leźli lazły
future tense 1st będę lazł1 będę lazła1 będziemy leźli1 będziemy lazły1
2nd będziesz lazł1 będziesz lazła1 będziecie leźli1 będziecie lazły1
3rd będzie lazł1 będzie lazła1 będzie lazło1 będą leźli1 będą lazły1
conditional 1st lazłbym lazłabym leźlibyśmy lazłybyśmy
2nd lazłbyś lazłabyś leźlibyście lazłybyście
3rd lazłby lazłaby lazłoby leźliby lazłyby
imperative 1st — leźmy
2nd leź leźcie
3rd niech lezie niech lezą
active adjectival participle lezący leząca lezące lezący lezące
contemporary adverbial participle leząc
impersonal past leziono
verbal noun lezienie
1 or: będę leźć, będziesz leźć etc.

Further reading
  • leźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.