lec

See also: LEC, leć, leč, and leç

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *lōkiz, *lōkijaz (“a look, view”), from Proto-Indo-European *lĀ̆g- (“to look, see”). Cognate with Old English lōcian (“to look, see”), Old Saxon lōcōn (“to see”), Dutch leuk, geleuk (used in reference to dikes, “a look, survey"; in general, "good-looking”). More at look.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈleːk/

Noun

lēc m

  1. look, regard
  2. sight

Declension
Declension of lec (strong i-stem)
Case Singular Plural
nominative lēċ lēċas
accusative lēċ lēċas
genitive lēċes lēċa
dative lēċe lēċum

Polish

Alternative forms
  • legnąć

Etymology

From Proto-Slavic *leťi (stem *leg-), from Proto-Balto-Slavic *legtei, from Proto-Indo-European *legʰ-.

Pronunciation
  • IPA(key): /lɛt͡s/

Verb

lec pf

  1. (intransitive) to fall
  2. (intransitive) to lie down

Conjugation
Conjugation of lec pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive lec
future tense 1st legnę legniemy
2nd legniesz legniecie
3rd legnie legną
past tense 1st ległem ległam legliśmy ległyśmy
2nd ległeś ległaś legliście ległyście
3rd legł legła legło legli legły
conditional 1st ległbym ległabym leglibyśmy ległybyśmy
2nd ległbyś ległabyś leglibyście ległybyście
3rd ległby ległaby ległoby legliby ległyby
imperative 1st niech legnę legnijmy
2nd legnij legnijcie
3rd niech legnie niech legną
anterior adverbial participle ległszy
verbal noun legnięcie

Synonyms
  • (to fall): paść, upaść
  • (to lie down): położyć się, spocząć

Derived terms
  • (verbs) dolegać, nalegać, oblec, oblegać, polec, polegać, rozlec się, rozlegać się, ulec, ulegać, wylegiwać się, zalegać, zlec
  • (nouns) legowisko, oblężenie, poległy
  • (adjectives) dolegliwy, rozległy, spolegliwy, uległy, zaległy

Further reading
  • lec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.