lajike

Finnish

Etymology

laji + -ke

Pronunciation

  • Hyphenation: la‧ji‧ke
  • IPA(key): /ˈlɑjike(ʔ)/

Noun

lajike

  1. (botany) cultivar

Declension

Inflection of lajike (Kotus type 48/hame, kk-k gradation)
nominative lajike lajikkeet
genitive lajikkeen lajikkeiden
lajikkeitten
partitive lajiketta lajikkeita
illative lajikkeeseen lajikkeisiin
lajikkeihin
singular plural
nominative lajike lajikkeet
accusative nom. lajike lajikkeet
gen. lajikkeen
genitive lajikkeen lajikkeiden
lajikkeitten
partitive lajiketta lajikkeita
inessive lajikkeessa lajikkeissa
elative lajikkeesta lajikkeista
illative lajikkeeseen lajikkeisiin
lajikkeihin
adessive lajikkeella lajikkeilla
ablative lajikkeelta lajikkeilta
allative lajikkeelle lajikkeille
essive lajikkeena lajikkeina
translative lajikkeeksi lajikkeiksi
instructive lajikkein
abessive lajikkeetta lajikkeitta
comitative lajikkeineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.